Pingwin - rząd (Sphenisciformes) oraz rodzina (Spheniscidae) ptaków z infragromady ptaków neognatycznych (Neognathae) Rodzina pingwinów obejmuje gatunki morskie (na lądzie pojawiają się jedynie w strefie brzegowej) zamieszkujące zimne morza półkuli południowej. Najliczniejsze wokół Antarktydy i sąsiednich wysp oraz wybrzeży Ameryki Południowej, najwięcej gatunków w pobliżu Nowej Zelandii. Jedynym gatunkiem gnieżdżącym się nieco na północ od równika (na Galapagos) jest pingwin równikowy

Ptaki te charakteryzują się następującymi cechami:

    długość 40-115 cm;

    dzioby zróżnicowane;

    silnie przesunięte ku tyłowi mocne nogi które pełnią funkcję płetw tylnych

    trzy przednie palce spięte błoną pławną;

    krótki, sztywny ogon, pełniący z nogami funkcję steru;

    wąskie skrzydła pełniące funkcję płetw napędowych;

    nielotne;

    łuskowate pióra;

    brak apteriów;

    brzuch biały, grzbiet i głowa ciemna (czarna, granatowa, szara);

    często na głowie czub;

    na lądzie chodzą w postawie wyprostowanej, bądź ślizgają się na brzuchu, odpychając się kończynami;

    w wodzie osiągają prędkość ponad 20 km/h;

    monogamiczne;

    wiążą się czasami w pary homoseksualne[8]

    kolonijne (największe kolonie liczą do miliona osobników);

    gniazdo na nieosłoniętym terenie, w szczelinie bądź norze, zbudowane z kamieni lub części zielonych roślin;

    składają dwa jaja (pingwin królewski i pingwin cesarski – jedno);

    wysiadują jaja na stopach pod fałdem tłuszczowym brzucha;

    podczas wysiadywania nie odżywiają się (nawet do kilku miesięcy);

    odżywiają się pokarmem zwierzęcym: rybami, głowonogami i skorupiakami, które zdobywają w morzu;

    mają bardzo dobrze rozwinięty słuch;

    gruba warstwa tłuszczu pod skórą zapewnia im ochronę przed zimnem.